Ik gaf hem dat label en het maakte me dan instant verdrietig.
“We zien rust en harmonie, alsof beide designs elkaar naadloos aanvullen”, zegt de groep. Dit is precies hoe ik mijn band met Aaron nu zou willen omschrijven. Toch komen we van ver, want Aaron en ik hadden het in het begin echt moeilijk samen. Ik zeg vaak dat ik blij ben dat Aaron niet mijn eerste kindje was, want dan was ik er veel meer aan onderdoor gegaan dan nu het geval was. Doordat ik al enige ervaring als moeder had, kon ik Aaron zijn huilbuien beter handelen, kon ik het aan om aan zijn zijde te blijven. Maar wat heb ik vaak huilend met mijn moeder en man aan de telefoon gezeten.
We bekijken tijdens de trainingsdag de Human Design charts van moeder & kind. Ik heb als voorbeeld de chart van Aaron meegenomen. Waar ik meestal geïntrigeerd ben door Kenna haar reflector profiel (want dit is maar 1% van de bevolking), zit er juist vaak veel uitdaging in de combinatie tussen de projector moeder en een generator kind. Waarom? Om veel redenen, maar vooral omdat de generator een energietype is en de projector niet. De projector die vaak erg geduldig en afwachtend kan zijn en de generator die de druk voelt om te gaan.
Al vanaf het begin barst Aaron van de energie. “Hij is niet goed in baby zijn”, vertelde ze me al direct toen hij geboren was. Aaron huilde erg veel en was altijd erg bewegelijk. Hij had al vanaf dag 1 een gespierde en sterke bouw en wilde eigenlijk maar één ding, de wereld ontdekken. En tja, dat is lastig als je jezelf nog niet kunt voortbewegen. Pas naarmate hij zelf kon kruipen en lopen werd het huilen minder en vond hij meer rust in zijn lijf.
Toch hoort dat ongeduldige en gefrustreerde bij hem en zie je dit duidelijk in zijn Human Design naar voren komen. Waar ik erg geduldig en kalm ben, heeft Aaron dat geduld totaal niet. Uiteraard klopt het precies. Een generator voelt zich gefrustreerd als hij of zij niet zijn design leeft. Wanneer ze niet kunnen responderen op wat het leven hun te bieden heeft en waar ze een Nee krijgen van hun omgeving waar zij zelf juist een Ja voelen. Denk je eens in. Hoe moeilijk moet het zijn als jij vanuit je onderbuik een Ja voelt en ergens voor wilt gaan en je moeder zegt dat het niet mag. Daar raakt zelf een projector kind gefrustreerd van 😉.
Bij Aaron schuilt het ongeduld zich vooral in zijn creativiteit. Met kanaal 3-60 heeft hij de energie om nieuwe mogelijkheden te zien en zelf verandering te creëren. Als Aaron twee verschillende speelgoed items heeft, ziet hij hoe hij van die twee items een nog beter geheel kan maken. Vervolgens heeft hij de vindingrijkheid en de mogelijkheid om te zien wat haalbaar is in die vernieuwing, om zo ook echt een verbeterd item te maken. Bijwerking…hij is 3,5 en de uitvoering van zijn project is nog niet altijd optimaal. Hij weet dingen dus vaak onomkeerbaar stuk te maken tijdens zijn onderzoekswerk. Hij haalt dingen uit elkaar omdat het hem intrigeert hoe iets in elkaar zit en hoe dit dan gemaakt is. Puur om uit te vinden wat hij er nog meer mee zou kunnen maken en of hij het kan verbeteren. Het tot op de bodem willen uitzoeken hoe iets gemaakt is en hoe het in elkaar zit dat hoort gewoon bij zijn verhaal, bij zijn unieke zijn.
Het lastige is alleen dat wij een kind van 3,5 dat dingen stuk maakt, willen labelen met “hij sloopt altijd alles” en hem op voorhand dingen niet laten vasthouden of ergens niet mee laten spelen. Maar op die manier ontnemen we hem zijn kracht en het ontwikkelen van dat kanaal in zijn design. We ontnemen hem de mogelijkheid om te kunnen zien hoe dingen beter kunnen en zijn innovatie en zijn drive tot vindingrijkheid. Ikzelf deed het ook hoor, zeggen dat hij vaak dingen stuk maakt en hem dat label opplakken. Maar het maakte me instant ook altijd een beetje verdrietig, meteen als ik het gezegd had. Want het is niet zo dat hij bewust dingen stuk slaat, hij wil het onderzoeken. Gaat op zoek naar mogelijkheden vanuit zijn root en voelt een Ja vanuit zijn onderbuik om te onderzoeken welke innovatie haalbaar is. Vaak heb ik het gevoel dat ik dit ‘gedrag’ van Aaron moet verantwoorden naar de buitenwereld toe. Alsof niemand hem begrijpt en ik hem wil verdedigen. En dit gevoel klopt in zekere zin ook als je onze designs over elkaar legt.
Tijdens de Human Design trainingsdag van moeder & kind heb ik gezien dat Aaron en ik gezamenlijk als we bij elkaar zijn een duidelijk gevoel van richting en een stem hebben. Echter is mijn stem overheersend. Niet omdat ik de moeder ben (soms wel 😉), maar wel omdat ik het hele kanaal gekleurd heb en Aaron de helft inbrengt. Dit betekent dat ik zijn stem naar buiten toe mag zijn als we samenzijn. Niet dat ik voor hem hoef te praten of dat ik hem hoef te verdedigen. Maar ik mag zijn onderbuikgevoel een stem geven. Hem door middel van Ja/Nee vragen tot een antwoord laten komen en hem zeggen dat het oké is als hij JA voelt en toe wil geven aan die creatieve uitspattingen. Ook al is dit soms lastig voor zijn omgeving. Dat is niet zijn probleem en dit mag ik hem duidelijk maken met mijn stem.
En ja, natuurlijk ben ik er als ouder verantwoordelijk voor dat hij zich beseft dat dingen ook stuk kunnen gaan en wat daarvan de gevolgen kunnen zijn. En nee, het is niet de bedoeling in mijn ogen dat hij bewust dingen kapot maakt. Maar zijn kanaal van innovatie en vindingrijkheid en zijn onderbuikgevoel hierin nu smoren, betekent een conditionering. Het betekent voor hem steeds meer energie en duidelijkheid verliezen in dit speciale onderdeel van zijn verhaal en zijn authentieke zijn.
Is het een uitdaging voor mij als moeder om hem En zijn gang te laten gaan En de verantwoordelijkheid te hebben dat hij niet zomaar alles stuk maakt? Jazeker vind ik dat moeilijk. Het durven kijken naar Aaron en naar zijn verhaal en het onderzoekende zien als een onderdeel van het proces en het hem ondertussen leren dat zaken ook onherstelbaar stuk kunnen, zijn op zijn zachts gezegd een uitdaging. Maar als Aaron kan leven naar zijn onderbuikgevoel en op die JA kan antwoorden met zijn hele zijn, dan zal hij veel minder gefrustreerd door het leven gaan en zal er veel meer rust en harmonie tussen ons beide zijn.
Elevate your Story ✨
x Sabrina
Het is zo waardevol om je eigen verhaal en dat van je kind te leren kennen. Vanuit wie jullie beide zijn en waar jullie energie en drive flowen. Om zo de sleutel te vinden naar een gezamenlijk verhaal en deze te Elevaten! Wil jij nou meer weten over wat er in de sterren over jou en je kind geschreven staat? Stuur me dan even een mail (elevatedstories@hotmail.com) of een DM via insta (Elevated.Stories).
